Krzysztof Graboń Trójelementarność w poezji Jarosława Jakubowskiego

Krzysztof Graboń

Trójelementarność w poezji Jarosława Jakubowskiego

Niejednokrotnie czytaliśmy rozprawy poetyckie na temat złej kondycji moralnej świata. Poeci próbowali przekonać tłum, że czyni zło, ponieważ ciągle zadamawia się na naszej planecie niczym intruz. Czyni to na przykładzie obserwacji swojego otoczenia. Ludzie wykorzystywali zło jako budulec, fundament, podporę itd. Poeta zawsze poszukiwał sprawiedliwości, miłości, przede wszystkim próbował obronić poprzez swoją twórczość wiarę w Boga.
Niejednokrotnie przywoływali swoje wspomnienia z dzieciństwa. Wyraża się w nich tęsknota za tym, co przeminęło. To co przemija jest bezpowrotne, ludzie nie próbują tego zapamiętać. Filozofowie uważają, że my żyjemy w przeszłości, a nie w teraźniejszości, ponieważ do przeszłości przywiązujemy większą wagę niż do teraźniejszości. Jest to błędne myślenie, ponieważ człowiek żyje w teraźniejszości na podstawie przyszłości, lecz do teraźniejszości nie przywiązuje uwagi. Przeszłość jest naszym nauczycielem, my w teraźniejszości zdajemy tylko egzamin. Na ile go zdamy zależy to tylko od nas. Ważnym aspektem w życiu człowieka jest przyszłość, przedstawia ją swoim potomnym na podstawie teraźniejszości:
„To on nauczył nas pieśni, które śpiewaliśmy w dniu Pierwszej Komunii”
Przyszłość wyraża się w teraźniejszości, np. wydarzenie, do którego ciągle się przygotowuje, w tym wypadku jest to opisanie przygotowań do Pierwszej Komunii i Przyjęcia.. Teraźniejszość jest najkrótsza; wystarczy, że po upływie sekundy dane wydarzenie staje się przeszłością. Trochę większa od teraźniejszości jest przyszłość wyrażona w naszym życiu, która ciągle rozwija się pod wpływem teraźniejszości. Człowiek nie jest świadomy teraźniejszości, o tej nieświadomości wspomniała Hanna Krall w książce: „Król kier znów na wylocie” mówiąc: „Słowem wszystko w życiu splata się ze sobą w zagadkowy sposób” . Ta nieświadomość została zobrazowana w bardzo barwny sposób, dlatego człowiek wciąż wybiera dwie strony ucieczki:
- przeszłość – człowiek ignoruje i lekceważy przyszłość, rozpamiętuje o niej podczas wielkiej tragedii,
- przyszłość – zostaje tworzona na podstawie swoich pragnień.
Wszystkie trzy elementy – przeszłość, teraźniejszość i przyszłość są ważne, przede wszystkim stanowią fragment naszego budulca zwanego istnieniem, to wszystko łączy się w czas.
Autor osądza nasze wyobrażenie, przekonuje nas, abyśmy nie tworzyli własnych teorii, tylko mieli otwarte spojrzenie, a nie malowali wyidealizowany obraz w naszej wyobraźni. Kształtuje nasze spojrzenie, ale nie jest realistyczny, często nawet sztuczny czy fantastyczny. Zaprezentował świat, który został wymyślony przez człowieka. Przekazuje nam różnice między światem, który wymyślił sobie człowiek, a światem, który został stworzony przez Boga.

Jarosław Jakubowski „Pseudo” wyd. Towarzystwo Przyjaciół Sopotu. Sopot 2007