Próba czasu
Pamięci profesora Wojciecha
Gutowskiego
Kiedy coś załamuje się w tobie przeczy prawdom
i siebie wyrzeka,
ty w rozstaniach znajdujesz pociechę
wiązkę światła w tunelu pożegnań.
Nie masz siły na nic i cokolwiek,
nie zakwita już w tobie kwiat nocy,
powłóczący półsnami i liśćmi
na nieczułej szumiącej bezdrodze.
Kładziesz się i masz obok potęgi,
twarde nici lecz wstęgi tak chłodne
że wstępują się w ciszę jak obłok
w srebrny jar za zamkniętym oknem.
