Krystyna Misterkiewicz

z tomiku Niestałe stany skupienia
Bydgoszcz 2023 r.

 



 
moje nieposprzątane niebo

pomiędzy
żyrandolem a dywanem
mój mały świat

ucichł tupot stópek
i znikł bunt nastolatka

tylko okruchy
nieposprzątane na czas

w czterech ścianach
całe moje życie

bezsilność i szczęście
w uścisku splecione

i mały klocek Lego
z kompletu sprzed lat

niemy świadek historii
pod dywan niezamiecionej
 

 
 


 
 *  *  *                                               

miłość odeszła
o miłości umieć mówić
to szczęście
dowieść prawdy mówionej
pisać o miłości
trudne
wyrazić słowem
jej smaki cudne
pragnę i mówić będę
kochany
i dowodzić bez miary
i pisać niezmiennie
i czuwać płomiennie
obyś i ty
miłość wyzwolił
w tym życiu
a nie po nim
 


 




*  *  *

zarumieniły się myśli
skupione na zmarszczonym czole
czy lato odchodzi
jeszcze pomidory
zalotnie zerkają
ciężkie oddechy ścielą na trawie
dni krótsze
z chłodami wieczorów
notują odpowiedzi
na pożółkłych liściach klonu
i ty jakby bledsza
chowasz do szafy słomkowy kapelusz
okrywasz się ciepłym szalem
i bazgrzesz
nie wiadomo o czym

z kalendarza zerwij kartkę
bo się pogubisz
w czasie